utworzone przez Wiktor Nowak | kwi 12, 2023 | Telewizja |
Reportaż „Co mówi nam telefon Iwony Wieczorek?” – Łukasza Frątczaka i Jakuba Stachowiaka -Superwizjer TVN, 31.03.2023
https://tvn24.pl/go/programy,7/superwizjer-odcinki,10894/odcinek-1041,S00E1041,1032544
Sprawa zaginięcia Iwony Wieczorek wciąż wzbudza zainteresowanie opinii publicznej. Wszystko dlatego, że do dziś śledczym nie udało się odnaleźć młodej kobiety. Przypomnijmy jest rok 2010, 19-letnia wówczas Iwona Wieczorek, wychodzi ze znajomymi na imprezę do Dream Clubu w Sopocie, ale nigdy stamtąd nie wraca. Kamery ostatni raz zarejestrowały 19-latkę, gdy ta szła w kierunku swojego domu, jednak do dziś nie znamy odpowiedzi na pytanie „Co stało się tej nocy”?
Dotychczas zbadano mnóstwo hipotez, opinii i wątków, które miały naprowadzić śledczych na znalezienie właściwej odpowiedzi. W reportażu „Co mówi nam telefon Iwony Wieczorek?” Łukasz Frątczak i Jakub Stachowiak starają się przybliżyć jedną z hipotez, która zakłada, że kluczem do znalezienia odpowiedzi zagadkowego zaginięcia młodej kobiety, jest analiza wiadomości i aktywności telefonu Iwony Wieczorek.
Dziennikarze skrupulatnie analizują wiadomości, które Iwona Wieczorek wymieniała tej nocy ze swoimi znajomymi. Na samym początku grupa znajomych bawiła się w klubie Mandarynka, potem zmienili klub i udali się do Dream Club. Iwona Wieczorek pokłóciła się ze znajomymi i sama wyszła z imprezy. Z miejsca, w którym kamery ostatni raz zarejestrowały młodą kobietę, mogła udać się w trzy możliwe strony:
– iść na plażę,
– iść do domu przez park,
– iść do miasta.
Autorzy reportażu przedstawiają hipotezy, jakie przez lata brano pod uwagę w sprawie zaginięcia Iwony Wieczorek:
I) „Pan Ręcznik” – hipoteza o mężczyźnie, który szedł za kobietą, gdy ostatni raz zarejestrowały ją kamery. Mężczyzna miał zawieszony na ramieniu ręcznik. Przez lata żaden mężczyzna nie zgłosił się na policję, aby wyjaśnić czy ma coś wspólnego ze sprawą lub po prostu pomóc śledczym w nakierowaniu śledztwa na właściwe tory.
II) „Paweł” – przyjaciel, z którym Iwona Wieczorek bawiła się w klubie w noc zaginięcia. Mężczyzna rankiem, kiedy jeszcze nic nie wzbudziło podejrzeń, poprosił jedną ze swoich koleżanek Katarzynę o telefon do matki Iwony Wieczorek.
III) „Patryk” – były chłopak Iwony Wieczorek. Wielokrotnie kłamał podczas zeznań.
IV) „Śmieciarze” – mężczyźni, którzy zabierali śmieci w miejscu, gdzie ostatni raz widziano Iwonę Wieczorek. Jeden z pracowników powiedział, że widzieli wtedy młodą kobietę przemieszczającą się promenadą. Dodatkowo twierdził, że młoda kobieta wydała się im niezwykle atrakcyjna.
Autorzy reportażu posługują się rzetelnie zebranymi materiałami dowodowymi. Przytoczone przez dziennikarzy hipotezy zostały podparte komentarzami policjantów, którzy pracowali przy prowadzeniu śledztwa.
Na znalezienie odpowiedź na pytanie ”Co stało się z Iwoną Wieczorek?” czeka przede wszystkim matka dziewczyny. Niestety od momentu zaginięcia Iwony Wieczorek, znaleźli się tacy, którzy próbowali wyłudzić od jej matki pieniądze, dając jej w zamian nadzieję, że młoda dziewczyna cała i zdrowa wróci na święta.
Reportaż bardzo dobrze układa tę historię w całość. Wszystkie kryteria wyczerpują maksymalnie swoje założenia i zasady postrzegania etyki dziennikarskiej. Autorzy dochowali anonimowości swoich źródeł informacji i wyczerpali kryteria na najwyższym poziomie.
Kryterium prawdy: 1/1
Kryterium obiektywizmu: 1/1
Kryterium oddzielenia informacji od komentarza: 1/1
Kryterium szacunku i tolerancji: 1/1
Kryterium zasadności tytułu: 1/1
Ocena ogólna: 5/5
Obraz Thomas Ulrich z Pixabay
utworzone przez Wiktor Nowak | lis 25, 2022 | Bez kategorii |
W tym roku Gala Dobrego Dziennikarstwa będzie zwieńczeniem I Kongresu Debaty Publicznej. Wydarzenie odbędzie się w dniach 15-16 grudnia, a organizowane jest przez stojący na straży rzetelności debaty publicznej w Polsce, Instytut Dyskursu i Dialogu. Link do zapisów: https://indid.pl/i-kongres-debaty-publicznej/.
Na portalu DobrzyDziennikarze.pl wolontariusze przez cały rok monitorują przekazy medialne, abyśmy mogli z nich wyłonić te, które zasługują na szczególne wyróżnienie. Ten rok jest wyjątkowy, ponieważ gala po trwającej dwa lata pandemii, odbędzie się stacjonarnie. Tym razem dziennikarze powalczą aż w pięciu kategoriach:
- Nagroda Główna
- Publicystyka
- Nowe Media
- Dziennikarstwo śledcze
- Dziennikarstwo społeczne
Oto nominowani w kategoriach:
Nagroda Główna
-
- Michał Kokot za tekst „Die Zeit”, “Pegasus i zainfekowane SMS-y. Ujawniamy, jak inwigiluje CBA” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/03/13/michal-kokot-i-kai-biermann-o-uzyciu-pegasusa/ – Materiał został wyróżniony za mnogość przytaczanych źródeł, za prezentację wypowiedzi osób poszkodowanych czy wypowiedzi rzeczników biur prasowych firm, pod które podszywały się podmioty wysyłające SMS-y z linkami do złośliwego oprogramowania. Czytając artykuł, wyraźnie widać ogrom pracy, jaki włożono w przeprowadzone śledztwo, a dzięki odpowiednio prowadzonej narracji, na końcu wszystko krok po kroku składa się w logiczną, spójną całość, które potwierdza zasadność tytułu materiału.
- Szymon Jadczak za tekst „Piekło u zakonnic. Bicie, wiązanie, zamykanie w klatce. Horror dzieci w DPS pod Krakowem” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/08/12/dariusz-faron-i-szymon-jadczak-o-przemocy-wobec-niepelnosprawnych-wychowankow-katolickiego-dps-u-w-jordanowie/ – Autorzy materiału zadali sobie dużo trudu, by przygotować tekst. Jest on wielowątkowy i obiektywny. Możemy przeczytać wypowiedzi dawnych pracowników DPS-u, komentarze ekspertów, ale na pytania odpowiadają również wychowankowie ośrodka. Dziennikarze sporządzili również transkrypcję dostępnych nagrań. Co istotne, głos został również oddany drugiej stronie konfliktu – dyrektorce Domu Pomocy Społecznej. Pytania skierowane zostały także do innych podmiotów, które mogłyby udzielić informacji w tej sprawie. Materiał został opatrzony fotografiami i nagraniami wideo, co również należy odnotować jako pozytywny aspekt reportażu.
- Jakub Chełmiński za tekst „Nieznośna lekkość bytu. Z życia na xanaxie wyrywa cię dopiero komornik” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/05/10/jakub-chelminski-o-problemie-naduzywania-xanaxu-w-polsce/ – Artykuł jest napisany w przemyślany sposób, dotyka wielu wątków mało znanego problemu. Wartość dodatnią dodają wypowiedzi specjalisty – dr Anny Basińskiej-Szafrańskiej. Należy odnotować również zaangażowanie autora, który należycie przygotował się do napisania tekstu, zbierając informację i wypowiedzi z for internetowych, a także gromadząc statystyki.
- Tomasz Ulanowski za tekst „Ziemia, część 3. Jak nakarmić świat?” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/06/03/tomasz-ulanowski-w-trzeciej-czesci-cyklu-o-ziemi/ – Cykl tekstów Tomasza Ulanowskiego jest niewątpliwym przykładem dociekliwości dziennikarskiej i poszanowania zasad etyki pracy. Dostarcza on ogromną dawkę rzetelnej i istotnej wiedzy, gdyż problematyka w nim poruszana jest ponadczasowa, a świadomość tego, w jaki sposób można walczyć z postępującą degradacją środowiska, może wpłynąć na dłuższe czerpanie radości z dobrodziejstw Matki Ziemi. Cykl „Soczewka Pisma: Ziemia” mimo poruszania trudnej tematyki, jest warty przeczytania zarówno przez osoby zainteresowane tym tematem, jak i przez laików, którzy mogą poszerzyć swoje horyzonty myślowe i uświadomić sobie powagę sytuacji, w której znalazła się nasza planeta.
- Jakub Wozinski za tekst „Świat przed kolejnym światowym kryzysem” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/05/25/jakub-wozinski-o-nadchodzacym-swiatowym-kryzysie/ – Tekst przepełniony jest wartościową treścią bogatą w dane, które podnoszą świadomość o stanie światowej gospodarki. Autor artykułu okazuje szacunek do przedstawionych postaci w tekście poprzez wymienienie ich z imienia i nazwiska oraz przywołanie pełnionych funkcji i zachowuje stosowność w prezentowaniu informacji dotyczących sytuacji migracyjnej. Tytuł artykułu w pełni odnosi się do całości tekstu oraz nie wprowadza czytelnika w błąd. Jakub Wozinski porusza ważny dla całego świata temat przyszłości globalnej gospodarki, której zmiana w obliczu wojny jest nieunikniona, a przedstawiona przez autora analiza wzbogaca czytelnika o dodatkową wiedzę z zakresu siatki powiązań gospodarczych, przemysłowych i politycznych pomiędzy Rosją, Ukrainą a krajami, które korzystają z ich zasobów.
- Karolina Baca-Pogorzelska za tekst „Pozostałych powybijały ruskie” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/05/13/karolina-baca-pogorzelska-o-rodzinach-dotknietych-wojna/ – Autorka skupia się na historii konkretnych ludzi, tym co przeżyli, jak się czuli i co widzieli. Mamy wręcz wrażenie, że to nie autorka napisała reportaż a sami bohaterowie. Po części tak jest bo tekst jest naszpikowany cytatami. Karolina Baca-Pogorzelska po prostu oddała głos ludziom, którzy przeżyli tragedię po to, żeby polski czytelnik mógł lepiej zrozumieć czym jest wojna. W szczególności w jaki sposób przeżywa ją zwykły człowiek, bo doniesienia medialne często skupiają się na ogóle sytuacji a nie konkretnych ludziach czy historiach.
- Paweł Reszka za tekst „Śmierć i Margarita” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/05/13/pawel-reszka-o-historii-rodziny-z-ukrainy-ogarnietej-wojna/ – Paweł Reszka swoim brutalnie szczerym artykułem przedstawia rzeczywisty obraz wojny. Prezentuje prawdę dotyczącą działań zbrojnych, które zawsze odbijają się przykrym echem na cywilach. Historią jednej rodziny skłania do przemyśleń swoich odbiorców i przez jej pryzmat wskazuje, aby te przemyślenia należały do holistycznych.
- Tomasz Stawiszyński za tekst „Dziesięć reguł na czas chaosu” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/05/13/tomasz-stawiszynski-o-regulach-na-czas-chaosu/ – Niewątpliwą zaletą artykułu jest znakomite pióro autora. Tekst jest napisany zgrabnie, doskonale łączy środki stylistyczne i pokazuje kunszt pisarski dziennikarza. Warto zaznaczyć, że Tomasz Stawiszyński wykazuje się tolerancją i szacunkiem do opisywanych przez siebie osób i grup. Wartością dodaną są również przygotowane propozycje lektur. Autor wtrąca jednak do artykułu swoje subiektywne komentarze, nie zaznaczając, które przemyślenia są jego osobistymi. Jest to prawdopodobnie spowodowane specyficzną hybrydą gatunkową, nawiązującą do felietonu, w której porusza się dziennikarz.
- Magdalena Czubaszek za tekst „Plaga gównodziennikarstwa. O kondycji autorów pogardzanych” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/09/23/magdalena-czubaszek-o-warunkach-pracy-dziennikarzy/ – Magdalena Czubaszek rozpoczyna artykuł od postawienia wyjątkowo mocnej diagnozy kondycji polskich mediów – pisze, że „dziennikarstwo mainstreamowe to mem” i wylicza jego największe grzechy: „nagłówki do pośmiania się, bohaterowie z dupy, tezy z podstawówki”. Jej celem nie jest jednak pastwienie się nad autorami tych wątpliwej jakości materiałów, wręcz przeciwnie, oddaje im głos.
- Bartosz Paszcza za tekst „Relacja między ludźmi a algorytmami to nowe niewolnictwo? Droga do samoświadomości AI” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/09/10/bartosz-paszcza-o-nowych-algorytmach/ – Artykuł Bartosza Paszczy porusza temat, który rzadko pojawia się w polskich mediach. Brak jest dyskusji o algorytmach, ich możliwościach oraz ewentualnych regulacjach prawnych ich dotyczących. Ponadto robi to w sposób zrozumiały i poparty danymi, dzięki którym czytelnik jest w stanie unaocznić sobie problem z którym się zmagamy.
- Dariusz Faron za tekst „Piekło u zakonnic. Bicie, wiązanie, zamykanie w klatce. Horror dzieci w DPS pod Krakowem” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/08/12/dariusz-faron-i-szymon-jadczak-o-przemocy-wobec-niepelnosprawnych-wychowankow-katolickiego-dps-u-w-jordanowie/ – Autorzy materiału zadali sobie dużo trudu, by przygotować tekst. Jest on wielowątkowy i obiektywny. Możemy przeczytać wypowiedzi dawnych pracowników DPS-u, komentarze ekspertów, ale na pytania odpowiadają również wychowankowie ośrodka. Dziennikarze sporządzili również transkrypcję dostępnych nagrań. Co istotne, głos został również oddany drugiej stronie konfliktu – dyrektorce Domu Pomocy Społecznej. Pytania skierowane zostały także do innych podmiotów, które mogłyby udzielić informacji w tej sprawie. Materiał został opatrzony fotografiami i nagraniami wideo, co również należy odnotować jako pozytywny aspekt reportażu.
- Marek Budzisz za tekst „5 kroków do zwycięstwa w wojnie z Rosją” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/10/18/marek-budzisz-o-krokach-do-zwyciestwa-ukrainy-z-rosja/ – Cały artykuł w bardzo prosty i skondensowany sposób przedstawia nam scenariusze na zwycięstwo Ukrainy nad Rosją oraz kreśli co musi się wydarzyć w najbliższym czasie by do tego tryumfu doszło.
- Piotr Świerczek za “Siła kłamstwa” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/10/14/piotr-swierczek-o-kulisach-pracy-podkomisji-smolenskiej-antoniego-macierewicza/ – Materiał Piotra Świerczka jest wielowątkowy i wnikliwy. Dziennikarzowi udało się dotrzeć do nagrań i materiałów podkomisji, ale również porozmawiać z byłymi jej członkami. Ponadto strona wizualna prezentuje się na bardzo wysokim poziomie. Oprócz zdjęć dokumentów i materiałów pokazane są również nagrania i animacje, dzięki którym widz ma możliwość zobrazowania sobie informacji podawanych przez autora. Jest to niewątpliwa zaleta reportażu. Bardzo istotnym aspektem jest fakt, iż reporter nie dementuje w całości pracy podkomisji do ponownego zbadania wypadku lotniczego. Wskazuje jednak na nieścisłości i wybiórcze traktowanie materiałów dowodowych.
- Grzegorz Sroczyński za – „Rosjanie nie zaatakują krajów NATO w tej chwili. Jeżeli ktoś twierdzi inaczej, jest handlarzem strachu” Wolski o wojnie” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/10/13/grzegorz-sroczynski-w-podcascie-swiat-sie-chwieje/ – Wywiad jest kompleksowym podsumowaniem obecnego stanu wojny oraz możliwych scenariuszy na dalszy jej rozwój. Słuchacz w prosty sposób, dzięki ogromnej wiedzy gościa i wartościowych pytaniach prowadzącego, otrzymuje wiedzę w tym temacie ale może również wyrobić sobie zdanie na temat możliwych przyszłych rozwiązań w tym konflikcie. Rozmowa toczy się w atmosferze szacunku i obiektywizmu w stosunku do różnych stanowisk.
- Patryk Słowik za tekst „Śmierć na cito. Na białaczkę umrzyj w domu” – https://wiadomosci.wp.pl/smierc-na-cito-na-bialaczke-umrzyj-w-domu-6782858318683008a – za uchwycenie poważnego problemu polskiej służby zdrowia, która nie zapewnia wystarczającej opieki pacjentom chorym onkologicznie. Autor doskonale konfrontuje systemowe założenia z rzeczywistością, która wypada pesymistycznie. Materiał należy pochwalić za rzetelnie zebrane dane i powoływanie się na sprawdzone źródła.
- Dariusz Rosiak za podcast „Raport o stanie świata Dariusza Rosiaka” – https://open.spotify.com/show/78XFGmDPyfP54jCFno2STm?si=L-Li5dwaQyWclu5bAij8dg&nd=1 – Autorski wybór komentarzy i relacji na temat wydarzeń na świecie. W formie podcastu albo programów na żywo z różnych miejsc na ziemi.
- Tomasz Rożek za tekst za tekst „Gazociąg Nord Stream – co tam się stało?” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/10/13/tomasz-rozek-o-uszkodzeniu-gazociagow-nord-stream/ – Materiał warto pochwalić za jego zwięzłość i przystępny język, jakim jest napisany. Tomasz Rożek przedstawia kompleksowo sprawę rurociągu, nie zapominając przy tym o przypomnieniu najważniejszych informacji o Nord Stream. Istotnym jest fakt, że autor skupia się nie tylko na społecznym aspekcie uszkodzenia, ale również na jego wpływie na środowisko naturalne i klimat.
- Igor Janke (Układ Otwarty) za autorski podcast https://www.youtube.com/@UkladOtwartyIgorJanke/featured. Projekt otwarty dla różnych osób, różnych poglądów i różnych problemów wychodzący poza nasza plemienną wojnę. Autor razem ze swoimi gośćmi chce pokazać rzeczywistość w całym jej skomplikowaniu i różnorodności.
Publicystyka
- Tomasz Terlikowski – za swoje felietony przede wszystkim dla Tygodnika Powszechnego i umiejętność wyjścia poza swoją bańkę informacyjną.
- Patryk Słowik – za felietony na wp.pl, które konsekwentnie krytykują wszystkie strony sceny politycznej.
- Witold Jurasz – za swoje artykuły i podcasty dla onet.pl jak i wpisy na Facebooku, które często “od kuchni” przybliżają politykę zagraniczną.
- Przemysław Wilczyński – za społeczne i edukacyjne teksty dla Tygodnika Powszechnego.
- Karol Gac – za teksty do Tygodnika Do Rzeczy.
Nowe Media
- Łukasz BOK (KiKŚ) za witrynę informacyjną na Facebooku „KiKŚ – Konflikty i katastrofy światowe” – https://www.facebook.com/konfliktyPL – znajdziemy tam najszybsze informacje dot. konfliktów zbrojnych i katastrof na świecie.
- Michał Nowak za cykl „Raport z Frontu” – https://twitter.com/nowakkmichal. Gdzie znajdziemy najnowsze potwierdzone informacje z wojny w Ukrainie.
- Tomasz Czukiewski za kanał na platformie YouTube „Ciekawe Historie” – https://www.youtube.com/@ciekawehistorietv/about – w materiałach video na kanale dowiemy się wielu informacji na temat historii zarówno Polski, jak i świata.
- Krzysztof Wojczal za blog https://www.krzysztofwojczal.pl/ – gdzie znajdziemy wnikliwie artykuły na temat sytuacji geopolitycznej na świecie.
- Maciej Okraszewski za podcast „Dział Zagraniczny” – https://open.spotify.com/show/7iyTVDyRmiGgNZsnU14dOs?si=knqUBuOOSBG2eaCPeUpKIw&nd=1 , dowiemy się tam wszystkiego o wydarzeniach na świecie, o których mało mówi się w Polsce.
Dziennikarstwo śledcze
- Piotr Świerczek za “Siła kłamstwa” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/10/14/piotr-swierczek-o-kulisach-pracy-podkomisji-smolenskiej-antoniego-macierewicza/ – Materiał Piotra Świerczka jest wielowątkowy i wnikliwy. Dziennikarzowi udało się dotrzeć do nagrań i materiałów podkomisji, ale również porozmawiać z byłymi jej członkami. Ponadto strona wizualna prezentuje się na bardzo wysokim poziomie. Oprócz zdjęć dokumentów i materiałów pokazane są również nagrania i animacje, dzięki którym widz ma możliwość zobrazowania sobie informacji podawanych przez autora. Jest to niewątpliwa zaleta reportażu. Bardzo istotnym aspektem jest fakt, iż reporter nie dementuje w całości pracy podkomisji do ponownego zbadania wypadku lotniczego. Wskazuje jednak na nieścisłości i wybiórcze traktowanie materiałów dowodowych. Reportaż pokazuje jak łatwo można zmanipulować prawdę o istotnym wydarzeniu.
- Sylwia Czubkowska i Jakub Wątor za tekst – „Opium dla mas. Jak influencerzy stali się bogami” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/10/21/dziennikarze-spiders-web-przedstawiaja-ciemne-strony-swiata-influencerow/ – Praca Sylwii Czubkowskiej, Jakuba Wątora oraz Marii Reguckiej jest imponująca. Nie jest odkrywcza, ale celuje w różnorakich odbiorców. I o ile ci dobrze orientujący się w temacie nic nowego nie wyciągną, tak do ludzi absolutnie nie zaznajomionych w świecie internetowych twórców jest wręcz elementarzem. Wyjaśnia dużo pojęć, obrazuje internetowe zjawiska. Warto zwrócić uwagę na ilość ekspertów – pojawiają się i naukowcy, socjolodzy, jak i ludzie „ze środka”, internetowi twórcy czy pracownicy agencji. Jest ich dużo, ich wypowiedzi są rozbudowane, często pojawiają się kilka razy. Grafiki Marii Roguckiej świetnie uzupełniają tekst. A ten jest pełen ciekawych gier słownych (np. tytuł 3 części). Twórcy są też obiektywni. Gdy trzeba wskazać na grzechy Kanału Sportowego – robią to, ale gdy jest za co ich pochwalić – także. Praca jest pełna różnych przykładów, liczb, wyników kilku badań. Sam fakt, że została podzielona na 4 części mówi o niej dużo.
- Szymon Jadczak i Dariusz Faron – za tekst „Piekło u zakonnic. Bicie, wiązanie, zamykanie w klatce. Horror dzieci w DPS pod Krakowem” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/08/12/dariusz-faron-i-szymon-jadczak-o-przemocy-wobec-niepelnosprawnych-wychowankow-katolickiego-dps-u-w-jordanowie/ – Autorzy materiału zadali sobie dużo trudu, by przygotować tekst. Jest on wielowątkowy i obiektywny. Możemy przeczytać wypowiedzi dawnych pracowników DPS-u, komentarze ekspertów, ale na pytania odpowiadają również wychowankowie ośrodka. Dziennikarze sporządzili również transkrypcję dostępnych nagrań. Co istotne, głos został również oddany drugiej stronie konfliktu – dyrektorce Domu Pomocy Społecznej. Pytania skierowane zostały także do innych podmiotów, które mogłyby udzielić informacji w tej sprawie. Materiał został opatrzony fotografiami i nagraniami wideo, co również należy odnotować jako pozytywny aspekt reportażu.
- Anna Goc – „Molestowanie seksualne na UW. Oskarżany profesor zabiera głos” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/04/22/anna-goc-o-oskarzeniach-o-molestowanie/ – w całym tekście wszystkie cytowane fragmenty mają wskazane źródła, podane są linki do wszystkich artykułów, do jakich odnosi się autorka publikacji. Anna Goc w tekście nie stosuje określeń nacechowanych negatywnie a informacje są jasno oddzielone od komentarzy, które padają głównie w cytowanych fragmentach wypowiedzi innych osób – autorka nie formułuje żadnych osądów, a jedynie przedstawia zebrany przez siebie materiał. W tekście nie występują określenia perswazyjne. Materiał jest przemyślany i napisany w rzetelny sposób.
- Michał Kokot za tekst „Die Zeit”, “Pegasus i zainfekowane SMS-y. Ujawniamy, jak inwigiluje CBA” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/03/13/michal-kokot-i-kai-biermann-o-uzyciu-pegasusa/ – Materiał został wyróżniony za mnogość przytaczanych źródeł, za prezentację wypowiedzi osób poszkodowanych czy wypowiedzi rzeczników biur prasowych firm, pod które podszywały się podmioty wysyłające SMS-y z linkami do złośliwego oprogramowania. Czytając artykuł, wyraźnie widać ogrom pracy, jaki włożono w przeprowadzone śledztwo, a dzięki odpowiednio prowadzonej narracji, na końcu wszystko krok po kroku składa się w logiczną, spójną całość, które potwierdza zasadność tytuł materiału.
Dziennikarstwo społeczne:
- Aleksandra Lipczak za tekst „Rewolucja przytula swoje córki” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/10/01/aleksandra-lipczak-relacjonuje-sytuacje-kobiet-w-obozach-dla-uchodzcow-w-libanie/ – Relacja Aleksandry Lipczak z jakże trudnego życia obozowego syryjskich kobiet wydaje się uderzać swoją prawdziwością. Przedstawione historie w żaden sposób nie malują nam określonego z góry obrazu, a przedstawiają wydarzenia i zmagania bohaterek w sposób wiarygodny. Autorka nie ubarwia życiorysów przedstawionych kobiet, nie tworzy obrazu osiągających sukcesy idących po swoje feministek, a jednocześnie nie skupia się wyłącznie na negatywach zastanej ich sytuacji. Reportaż ma charakter informacyjny, daje wgląd w sytuację osób o których nie jest nam dane usłyszeć w mainstreamowych mediach, jednocześnie jest budujący, bo jak się okazuje w skrajnie niesprzyjających warunkach można podejmować inicjatywy, które mają rację bytu i od korzeni mogą zbudować nową rzeczywistość, lepszą przyszłość dla wielu.
- Magdalena Czubaszek za tekst „Plaga gównodziennikarstwa. O kondycji autorów pogardzanych” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/09/23/magdalena-czubaszek-o-warunkach-pracy-dziennikarzy/ – Magdalena Czubaszek rozpoczyna artykuł od postawienia wyjątkowo mocnej diagnozy kondycji polskich mediów – pisze, że „dziennikarstwo mainstreamowe to mem” i wylicza jego największe grzechy: „nagłówki do pośmiania się, bohaterowie z dupy, tezy z podstawówki”. Jej celem nie jest jednak pastwienie się nad autorami tych wątpliwej jakości materiałów, wręcz przeciwnie, oddaje im głos.
- Marek Orzechowski za tekst „Ostatnie«buuu»” – https://dobrzydziennikarze.pl/2022/09/12/marek-orzechowski-relacjonuje-konflikt-holenderskich-rolnikow-z-ich-rzadem/ – Relacja Marka Orzechowskiego jest przede wszystkim bezstronna. Nie znaczy to, że autor nie powątpiewa w niektóre argumenty (nie wierzy, że Niderlandy są kluczowym elementem w walce o klimat, ani nie jest wielkim fanem nastawienia rolników do bicia kolejnych rekordów) . Nie ucieka też od zachwytów – gdy coś rzeczywiście zrobiło na nim wrażenie, np. hodowla Knoefa-Heendriksena, mówi o tym głośno. Wypowiada się z szacunkiem. Stara się wyraźnie oddzielić informacje od swoich opinii, co mu całkiem dobrze wychodzi. A danych podaje wiele – od ilości wyprodukowanego mleka, przez to co produkuje się w kraju aż po sposoby produkcji pomidorów. Tekst urozmaicają nawiązania do przeszłości, do holenderskiej kultury i przede wszystkim tytuł. Nieco enigmatyczny, prosty, ale mimo wszystko nawiązujący do tematu relacji z Holandii.
- Patryk Słowik za tekst „Śmierć na cito. Na białaczkę umrzyj w domu” – https://wiadomosci.wp.pl/smierc-na-cito-na-bialaczke-umrzyj-w-domu-6782858318683008a – za uchwycenie poważnego problemu polskiej służby zdrowia, która nie zapewnia wystarczającej opieki pacjentom chorym onkologicznie. Autor doskonale konfrontuje systemowe założenia z rzeczywistością, która wypada pesymistycznie. Materiał należy pochwalić za rzetelnie zebrane dane i powoływanie się na sprawdzone źródła.
- Sławomir Sierakowski za zorganizowanie zbiórki „Bayraktar dla Ukrainy”.
To już wszyscy nominowani. Teraz jedyne, co należy zrobić, to wyłonić zwycięzcę. Głosować można za pomocą strony internetowej: https://indid.pl/gala-dobrego-dziennikarstwa-2022/
utworzone przez Wiktor Nowak | paź 18, 2022 | Prasa |
Marek Budzisz, “5 kroków do zwycięstwa w wojnie z Rosją”, Tygodnik Sieci, 26.09-2.10.2022 r.
Marek Budzisz w swoim artykule dla Tygodnika Sieci zastanawia się nad tym co musi się stać, żeby Ukraina wygrała wojnę z Rosją. Przedstawia w nim 5 punktów, które według niego muszą zostać spełnione aby taki scenariusz był realny.
Na początek bierze na tapet kwestie odbicia przez Ukrainę miast, które zostały zajęte przez Rosjan już w 2014 r. tj. Ługańska, Doniecka lub Krymu. To byłby niewątpliwie olbrzymi sukces propagandowy armii ukraińskiej jak i koronny dowód na to, że Rosja tę wojnę przegrywa, skoro nawet nie jest w stanie zachować stanu sprzed 24 lutego tego roku. Ponadto Krym również jest potężną bazą wojskową i miejscem ważnym z punktu zaopatrzenia rosyjskich wojsk. Takie straty byłyby wg. Budzisza dla Rosji katastrofalne.
Kolejnym punktem, któremu zresztą autor poświęca najwięcej uwagi, jest zaopatrzenie wojsk ukraińskich przez zachód. Ta część zawiera wiele danych i analiz dotyczących poszczególnych rodzajów broni i sposobów w jaki ukraińcy mogliby je wykorzystać. Autor zajmuje się w tej części zarówno rakietami jak i czołgami czy samolotami, co daje pełny obraz możliwości krajów NATO i zmian, które mogłyby nastąpić gdyby zdecydowały się one przekazać broń Ukrainie.
Kolejnym krokiem byłaby neutralizacja atomowego uderzenia Rosji. Tutaj Budzisz prezentuje najmniej konkretne rozwiązania. Z jednej strony miałoby to być odstraszanie poprzez słowa zagranicznych polityków, którzy mieliby wprost nie dać się zastraszyć pogróżkom atomowym. Z drugiej miałaby to być odpowiedź na atak, który już się wydarzył lub po prostu odsunięcie od władzy Władimira Putina.
Ostatni krok to pomoc humanitarna i podtrzymywanie morale ukraińskich żołnierzy. Budzisz zachęca do jak największego wspierania Ukrainy finansowo po to aby zmęczony wojną kraj ale i jego obywatele mieli dalej siłę walczyć z najeźdżcą.
Cały artykuł w bardzo prosty i skondensowany sposób przedstawia nam scenariusze na zwycięstwo Ukrainy nad Rosją oraz kreśli co musi się wydarzyć w najbliższym czasie by do tego tryumfu doszło.
Kryterium prawdy: 1/1
Kryterium obiektywizmu: 1/1
Kryterium oddzielenia informacji od komentarza: 1/1
Kryterium szacunku i tolerancji: 1/1
Kryterium zasadności tytułu: 1/1
Ocena: 5/5
utworzone przez Wiktor Nowak | paź 13, 2022 | Internet, Radio |
Grzegorz Sroczyński, Świat się chwieje, gość Jarosław Wolski, „Rosjanie nie zaatakują krajów NATO w tej chwili. Jeżeli ktoś twierdzi inaczej, jest handlarzem strachu” Wolski o wojnie” Radio TOK FM, 25.09.2022 r.
https://audycje.tokfm.pl/podcast/128985,-Rosjanie-nie-zaatakuja-krajow-NATO-w-tej-chwili-Jezeli-ktos-twierdzi-inaczej-jest-handlarzem-strachu-Wolski-o-wojnie
Grzegorz Sroczyński jest gospodarzem podcastu “Świat się chwieje” w Radiu TOK FM. W tym odcinku zaprasza do studia Jarosława Wolskiego i rozmawia o możliwości ataku Rosji na Polskę i kraje NATO. W ponad 40-minutowej rozmowie rozmówcy starają się przeprowadzić analizę i zastanowić się czy powinniśmy się bać ataku nuklearnego Rosji.
Sroczyński rozpoczyna od zacytowania wpisu swojego rozmówcy, który wyraźnie stara się uspokajać i tłumaczyć, że tak naprawdę nie mamy się czego bać, a medialne “sianie paniki” w tym temacie jest pozbawione jakichkolwiek przesłanek.
Przede wszystkim na uwagę zasługuje dobór gościa do rozmowy. Jarosław Wolski jest politologiem, który napisał książkę “Spokojnie o wojnie” – już sama jej nazwa wskazuje na stosunek autora do burzy medialnej i obaw związanych z wojną za naszą wschodnią granicą. Przez cały wywiad stara się on uspokajać, analizować, odnosić się do wydarzeń z przeszłości, żeby jak najbardziej obiektywnie i merytorycznie wytłumaczyć swój punkt widzenia.
Dzięki długiemu formatowi wywiadu, Sroczyński może dać swojemu gościu swobodną możliwość wypowiedzi i nie przerywa mu, przez co rozmowa toczy się z poszanowaniem drugiej osoby i w spokojny sposób co bywa rzadkie w obecnych mediach. Co oczywiście nie przeszkadza w dopytywaniu gościa i prośbach o doprecyzowanie swoich wypowiedzi, tak aby były jak najbardziej zrozumiałe dla słuchaczy.
Dziennikarz zadaje gościowi trudne pytania, często konfrontując go z jego poglądami, jednak odbywa się to w atmosferze szacunku i chęci dowiedzenia się jakie są jego argumenty na poparcie danej tezy.
Duża część wywiadu dotyczy jednak aktualnej wojny w Ukrainie. Dyskutowane są możliwości zakończenia wojny, błędy popełnione przez rosyjskich wojskowych, mobilizacja ogłoszona przez Władimira Putina. Główny temat w pewnym sensie zszedł na dalszy plan co każe zmniejszyć ocenę za tytuł.
Podsumowując wywiad jest kompleksowym podsumowaniem obecnego stanu wojny oraz możliwych scenariuszy na dalszy jej rozwój. Słuchacz w prosty sposób, dzięki ogromnej wiedzy gościa i wartościowych pytaniach prowadzącego, otrzymuje wiedzę w tym temacie ale może również wyrobić sobie zdanie na temat możliwych przyszłych rozwiązań w tym konflikcie. Rozmowa toczy się w atmosferze szacunku i obiektywizmu w stosunku do różnych stanowisk.
kryterium prawdy:1/1
kryterium obiektywizmu: 1/1
kryterium oddzielenia informacji od komentarza: 1/1
kryterium szacunku i tolerancji: 1/1
kryterium zasadności tytułu: 0,8/1
Ocena: 4,8/5
Image by WikiImages from Pixabay
utworzone przez Wiktor Nowak | wrz 13, 2022 | Prasa |
Grzegorz Wierzchołowski, “W rosyjskim Realu 24”, Gazeta Polska, 31.08.2022 r.
Grzegorz Wierzchołowski – redaktor naczelny portalu niezależna.pl – podejmuje w Gazecie Polskiej temat usunięcia z YouTube’a kanału wRealu24, który prowadził Marcin Rola. Na początku nakreśla sytuacje i działania, które podjęli twórcy kanału po usunięciu go. Opisuje konferencję prasową przeciwko cenzurze, którą zwołali m.in. politycy Konfederacji. Jednocześnie bardzo wprost podkreśla, że nie jest to cenzura, a eliminacja rosyjskiej propagandy z polskiego internetu co w dalszej części artykułu stara się udowodnić.
Przytacza wypowiedzi osób, które udzielały wywiadów w stacji. Odnosi je również do danych, które przeczą tym twierdzeniom. Dzięki temu zauważamy nieprawdę lub manipulacje w twierdzeniach przytaczanych w cytatach.
Wszystkie wypowiedzi przytaczane z różnych wywiadów można określić, że są prorosyjskie lub antyukraińskie. Odnoszą się do rzekomego wciągania Polski w wojnę, zbyt dużej pomocy ukraińcom w Polsce czy teoriom spiskowym jakoby ukraińscy politycy mieli “haki” na rządzących w Polsce. Wszystkie przytaczane wypowiedzi mają unaocznić czytelnikom jaką linię redakcyjną ma wRealu24 i poprzeć tezę z początku artykułu o prorosyskości redakcji.
Artykuł kończy się wypowiedzią tuż sprzed wojny, gdzie rozmówca twierdził, że nie dojdzie do zbrojnego starcia, co ma wyraźnie podkreślić, że tezy prezentowane przez to medium nie mają nic wspólnego z rzeczywistością a ich prognozy się nie sprawdzają.
Artykuł bardzo dobrze wybiera konkretne tezy i wypowiedzi, które sugerują prorosyjską linię redakcyjną wRealu24. Dzięki temu czytelnicy mogą sami wyrobić sobie zdanie na temat tego czy treści tam przedstawiane mogą być prorosyjską propagandą i czy decyzja o usunięciu kanału z YouTube była słuszna. Należy jednak zwrócić uwagę na stronniczość w tej sprawie autora, który wprost mówi o prorosyjskości kanału oraz o tym, że nie jest to cenzura a jedynie eliminacja prorosyjskich treści.
kryterium prawdy: 1/1
kryterium obiektywizmu: 0,8/1
kryterium oddzielenia informacji od komentarza: 1/1
kryterium szacunku i tolerancji: 1/1
kryterium zasadności tytułu: 0,7/1
Ocena: 4.5/5
Obraz Anna z Pixabay